YABANCI

Gece yaşamayı seviyorum. Gün ışığından uzak ve gerçek olmayan bir hayat.... Geceleri hepimiz daha güzel değil miyiz zaten? Kim olduğumuz değil önemli olan, kimmiş gibi davrandığımız. Belki yüzünü bir daha asla görmeyeceğimiz hatta belki de adını bile hatırlamadığımız insanlarla mutlu oluruz,olurum. İnsanların hakkımda ne düşündüğünü umursamıyorum. ben mutluysam bir adım sonrasını düşünmem şart mı yani?

Sözlenen veya nişanlanan arkadaşlarım var. Oysa ciddi, sadakat duyabileceğim bir ilişki fikri bile bana o kadar uzak ki... Sanki kalbim yokmuş gibi hissediyorum bazen. Bazen sadece bu yüzden kaçtığım insanlar var sırf kendime güvenmediğimden.

Benimle gel bebeğim, benimle dans et!

Bana güzel olduğumu hissettir bana güzel olduğumu söyle. Gerçek olması gerekmez çünkü zaten benim de kulağına fısıldadığım hiçbir kelime gerçek olmayacak.

Birbirimizi mutlu edebiliriz sadece bir gece. Güneş doğduğunda ben olamayacağım, sen olmayacaksın ve bizi hiç kimse hatırlamayacak.

Korkma, kimse sana bu geceyi hatırlatmayacak.